2015 was een jaar waarin er veel aandacht werd besteed aan de kunstenaars van Nul of Zero. Zo is er een grote tentoonstelling gewijd aan de beweging in het Stedelijk Museum in Amsterdam. Geen wonder dus dat in hetzelfde jaar de eerste monografie van Jan Schoonhoven, een prominent kunstenaar van de Nul-beweging, is gepubliceerd. De publicatie is in twee talen uitgegeven, maar de verschillen tussen de twee zijn nauwelijks zichtbaar.
De jury was verrast en verdeeld door de metallic grijze kleur van de typografie door het gehele boek. Een gewaagde keuze door de ontwerpers van Studio Joost Grootens. Het is op eerste gezicht niet makkelijk te lezen maar het geeft de mogelijkheid Schoonhovens vaak monochroom witte werken te bekijken en ze in je op te nemen. Een van de juryleden gaf aan dat ze aan de tekstkleur moest wennen maar naarmate ze door het boek heen bladerde het wel degelijk goed leesbaar bleek. Complimenten voor de kwaliteit van de typografie in de gehele publicatie dus ondanks het formaat van het boek nodigt de tekst uit om te lezen. Er is een mooie balans gevonden tussen leestekst, voetnoten en technische bijschriften.
De jury was unaniem enthousiast over de cover: een simpel maar zeer helder beeld van een werk van de kunstenaar, waarbij er gekozen is voor de typografie op de rug. Een keuze die meteen de toon zet voor de rest van het boek.
2015 was een jaar waarin er veel aandacht werd besteed aan de kunstenaars van Nul of Zero. Zo is er een grote tentoonstelling gewijd aan de beweging in het Stedelijk Museum in Amsterdam. Geen wonder dus dat in hetzelfde jaar de eerste monografie van Jan Schoonhoven, een prominent kunstenaar van de Nul-beweging, is gepubliceerd. De publicatie is in twee talen uitgegeven, maar de verschillen tussen de twee zijn nauwelijks zichtbaar.
De jury was verrast en verdeeld door de metallic grijze kleur van de typografie door het gehele boek. Een gewaagde keuze door de ontwerpers van Studio Joost Grootens. Het is op eerste gezicht niet makkelijk te lezen maar het geeft de mogelijkheid Schoonhovens vaak monochroom witte werken te bekijken en ze in je op te nemen. Een van de juryleden gaf aan dat ze aan de tekstkleur moest wennen maar naarmate ze door het boek heen bladerde het wel degelijk goed leesbaar bleek. Complimenten voor de kwaliteit van de typografie in de gehele publicatie dus ondanks het formaat van het boek nodigt de tekst uit om te lezen. Er is een mooie balans gevonden tussen leestekst, voetnoten en technische bijschriften.
De jury was unaniem enthousiast over de cover: een simpel maar zeer helder beeld van een werk van de kunstenaar, waarbij er gekozen is voor de typografie op de rug. Een keuze die meteen de toon zet voor de rest van het boek.