In deze monografie over architecten Mauro Poponcini and Patrick Lootens gaat het niet alleen over hun eigen werk. Er wordt ook gereflecteerd op andere Vlaamse architectuur door middel van interviews met prominente collega’s.
Op het eerste gezicht is het een zeer gestructureerde uitgave. De typografie is helder en het is de jury duidelijk waarom er af en toe wordt gewisseld in grootte en waarom er lijnen worden gebruikt om bepaalde elementen uit te lichten. Soms is het wel iets te duidelijk, waardoor de jury niet meer verrast wordt. Maar tijdens de discussie werd terecht de vraag gesteld of dit boek wel verassing nodig heeft.
Complimenten voor de kwaliteit van de technische tekeningen, die veel in dit boek terugkomen. Zelfs op de cover. Tevens ligt het boek lekker in de hand en valt het goed open, ondanks het grote formaat.
Het enige wat de jury typografisch erg opviel was de keuze van de ontwerpers iedere alinea te beginnen met een tab na een witregel. Dit systeem werd niet doorgezet wanneer er een nieuwe alinea werd ingezet (zonder witregel). De jury kon er niet achter komen waarom er voor dit ongebruikelijke ontwerp is gekozen. De jury kon er niet achter komen waarom er voor dit ongebruikelijke ontwerp is gekozen.
In deze monografie over architecten Mauro Poponcini and Patrick Lootens gaat het niet alleen over hun eigen werk. Er wordt ook gereflecteerd op andere Vlaamse architectuur door middel van interviews met prominente collega’s.
Op het eerste gezicht is het een zeer gestructureerde uitgave. De typografie is helder en het is de jury duidelijk waarom er af en toe wordt gewisseld in grootte en waarom er lijnen worden gebruikt om bepaalde elementen uit te lichten. Soms is het wel iets te duidelijk, waardoor de jury niet meer verrast wordt. Maar tijdens de discussie werd terecht de vraag gesteld of dit boek wel verassing nodig heeft.
Complimenten voor de kwaliteit van de technische tekeningen, die veel in dit boek terugkomen. Zelfs op de cover. Tevens ligt het boek lekker in de hand en valt het goed open, ondanks het grote formaat.
Het enige wat de jury typografisch erg opviel was de keuze van de ontwerpers iedere alinea te beginnen met een tab na een witregel. Dit systeem werd niet doorgezet wanneer er een nieuwe alinea werd ingezet (zonder witregel). De jury kon er niet achter komen waarom er voor dit ongebruikelijke ontwerp is gekozen. De jury kon er niet achter komen waarom er voor dit ongebruikelijke ontwerp is gekozen.